Σποντής, Τριαντάφυλλος

Λόγιος, ποιητής και πολιτικός από το Μεσολόγγι. Έζησε τις τελευταίες δεκαετίες του IH’ και τις πρώτες του 10’ αιώνα και πέθανε στην Κόρινθο το 1822. Η κόρη του Αγγελική ήταν σύζυγος του Δ. Παλαμά, θείου του ποιητή Κωστή Παλαμά. Κατά τη μαρτυρία του Χρηστάκη Μ. Παλαμά, αδελφού του ποιητή, ο Σ. είχε μυηθεί στη Φιλική Εταιρεία και βρισκόταν σε συνεννόηση με τους κλέφτες και ιδιαίτερα με τον οπλαρχηγό Δημήτρη Μακρή, τη δράση του οποίου για την προπαρασκευή του αγώνα του 1821 εξυμνούσε με ποιήματά του. Όταν στις παραμονές της Επανάστασης η τουρκική εξουσία άρχισε να υποπτεύεται τους Μεσολογγίτες, έστειλε άνθρωπό της να εξετάσει και να πληροφορηθεί σχετικά. Ο ντόπιος Αλβανός βοεβόδας και προστάτης των χριστιανών Μπέης Μούστο διέψευσε όσα έμαθε ο Τούρκος απεσταλμένος και του έδειξε μια οικοδομή του Σ. για να πειστεί ότι οι Έλληνες ασχολούνταν με φιλειρηνικά έργα. Ο Τούρκος απεσταλμένος έφυγε ήσυχος. Ωστόσο, στο κοντινό προς την οικοδομή προικώο σπίτι του ίδιου του Σ. και σε άλλο του συγγενούς του Παπαλουκά «δένονταν» φυσίγγια με τα χοντρά φύλλα παλιών βιβλίων και περγαμηνών του λόγιου Μεσολογγίτη. Τα «έδεναν» η γυναίκα του και η νύφη του, με την επίβλεψη μάλιστα του ίδιου, ο οποίος κάθε τόσο τους έλεγε: «Το πρώτο ντουφέκι της ανταρσίας v’ ακούσω παιδιά μου, και το πρώτο βόλι ας πάρει εμένα!» (Κ. Σ. Κώνστα Αιτωλοακαρνάνες Φιλικοί, 1973).